تلاوت جزء بیست و ششم قرآن کریم

روز بیست و ششم

سوره فتح آیه 26

{إِ  جَعَلَ الَّذینَ کَـفَرُوا فِـی قُلوُبِهِمُ الحَمِیَّةَ الجاهِلِیَّةِ فأَنزَلَ اللَّهُ سَکینَتهُ عَلـی رَسُولِــهِ وَ عَلَـی المؤمِنِینَ وَ أَلزَمَهُم کَلِمَةَ التـَّـقوی}

[به یاد آور] هنگامی را که آنان که کافریند در دلهایشان تعصّب-همان تعصّب جاهلیت-را دادند،امّـا خداوند[در مقابل،]آرامشِ خویش را بر پیامبرش  و مؤمنین نازل کرد،و آنان را به «کلمه تقوا» مُلزَم کرد.

حدیث تفسیری

از پیامبر(ص) نق شده که فرمود:

إِنَّ اللَهَ عَهِدَ إلَـیَّ فی عَلِیٍّ عَهداً، فَقُلتُ:اللّهُمَّ بَیِّن لـی، فَقالَ لـی:إِسمَع، فَقُلتُ: اللّهُمَّ قَد سَمِعتُ، فَقـالَ اللهُ جَـلَّ عَزَّ: أخبِر عَلیّاً بِأَنَّهُ أمیرُ المؤمِنینَ وسَیِّدُ المُسلِمینَ و أولَـی النَّاسِ بِالنّاسِ وَالکَلِمَةُ الَّتی أَلزَمتُهَا المُتَّقین.

خدای متعال از مـن خواست در مورد علـی(ع) پیمانی ببندم، گفتم: خدایا برایم روشن کن. فرمود:بشنـو، گفتـم:خدایا سراپا گوشم.

خدای متعال فرمود: به علی(ع) بگو او امیـر المؤمنین و سرور مسلمانان و نسبت به مردم از خودشان صاحب اختیـارتر است و همان «کلمه ای» است کـه من، متّقیـان را بدان ملزم کردم.

(الیقین، سید بن طاووس، ص297)

 از سخنـان امـیر کـلام: یاوری برتر از عذرخواهی نیست.